növbətçi — is. 1. Növbədə durub qarovul çəkən; keşikçi, qarovulçu. Növbətçi postu. – Sarxan dəmiryol stansiyası növbətçisinin evindən çıxıb aşağı endi. M. Hüs.. Təpənin lap üstünə çatarkən növbətçidən bir əsər görmədi. H. N.. 2. sif. Növbə ilə hər hansı bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərdiyyətçi — sif. Öz fikir tərzinə və hərəkətlərində fərdiyyətçiliyə meyil edən (adam). // Öz şəxsi mənafeyini cəmiyyətin, kollektivin mənafeyindən üstün tutan, birinci növbədə öz mənafeyini güdən (adam). Cabbarlı «Almaz» pyesində əsasən köhnə fərdiyyətçi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didəban — f. gözətçi, növbətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayıq — sif. və zərf 1. Bayğınlığı, məstliyi keçmiş, ağlı başında. İnsanlar(ın) elə bir vaxtı olur ki, ancaq sərxoş olduğu zaman özünü ayıq hiss edə bilir. M. S. O.. 2. Yuxuda olmayan, oyanıq, sərvaxt. Hamı yatmışdı, tək mən ayıq idim. 3. məc. Sayıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
budka — <rus. будка> Qarovulçu, növbətçi, yaxud bir şey satmaq və s. üçün, adətən taxtadan qayrılan kiçik tikili. Qəzet budkası. Su budkası. Dəmiryol budkası. – Rüstəm uzaqdan Rza Qəhrəmanini görən kimi başını tərpətdi və heç bir söz deməyib, öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çağırım — is. Səs gedib çatan məsafə. İki çağırım qədər getmişdik ki, uzaqda biçinçilərin oraqlarının qat qarışıq səsləri qulağımıza yetişdi. A. Ş.. <Qaraca Çoban> hər çağırımda növbətçi qoymalarını, hər ehtimala qarşı hazır və sayıq olmalarını,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiy — sif. 1. Bişməmiş, bişirilməmiş, qaynadılmamış. Çiy ət. Çiy süd. Çiy su. Çiy kərpic – palçıqdan tutulmuş, bişirilməmiş, xam kərpic. Bina çiy kərpicdən tikilmiş və ağardılmışdı. M. İ.. // Yaxşı bişməmiş, yarıbişmiş, ala bişmiş. Xörəyin əti çiydir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
feldşer — <alm.> Orta tibb təhsili olan həkim köməkçisi. Növbətçi feldşer. Baytarlıq feldşeri. – <Gülqönçə:> Axı mən o feldşerdən pis deyiləm. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idarə — is. <ər.> 1. Hər hansı bir iş (dövləti, elmi, ictimai, ticarət, təsərrüfat və s.) sahəsinə baxan, müəyyən ştatı, müdiriyyəti olan təşkilat. Dövlət idarələri. Elmi tədqiqat idarəsi. Mərkəzi statistika idarəsi. İctimai idarələr. Sığorta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nə — 1. 1. sual əvəz. Bu və ya digər əşyanı, vəziyyəti, halı, hadisəni müəyyənləşdirmək üçün sual məqamında işlədilir. Nə dedin? Nə olan işdir? Nə olub? Bu nə evdir? 2. əvəz. Təsdiq bildirən feillərə inkarlıq mənası verir. <Uğur:> Səndən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
post — <fr.> 1. Bir şeyi və ya şəxsi müşahidə altında saxlamaq və ya mühafizə etmək üçün yer, məntəqə. Belə qorxulu vaxtda postdan uzaqlaşmaq olarmı? H. N.. <Keşikçilər> durmadan öz postları ətrafında dolaşırdılar. S. Vəliyev. 2. Bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
